کودکی در دنیای بزرگتر ها ...

۱۳٩٤/٦/٧7امیلی، بیدار شو. من در میان روزهای بیهوده گم شده ام. از خواب که بیدار میشوم به چیزی فکر نمیکنم. اتفاق ها از پیش نوشته شده اند. فرصتی برای تردید کردن نیست. فرصتی برای درنگ کردن و نگاه کردن به تصویر مقابل. فرصتی برای به یاد آوردن. اینجا، زمان جیره بندی شده. در مقیاس دقیقه ها کمیاب است، اما وق کودکی در دنیای بزرگتر ها ......ادامه مطلب

۱۳٩٤/٦/۱۳8در اتاق تاریک مینشینم. دستم را دور لیوان داغ چای میگیرم تا گرم شوم. لیوان تو کمی دور تر است. تو چای داغ را دوست داشتی. من هیچ وقت فراموش نمیکنم لیوان ات را پر کنم. من لیوان تو را پر میکنم اما همیشه در آن گوشه سرد میشود. امیلی. میدانی، خیلی وقت است برف نباریده. به یاد می آوری آخرین باری که کودکی در دنیای بزرگتر ها ......ادامه مطلب

زاک. خسته شدم از اینکه با یه عروسک حرف بزنم. مرده شورتو ببرن. --------------------- زاک. تقصیر تو نیست. بعضی وقتها تحملم تموم میشه. روزای سختیه. --------------------- زاک. یه زمانی دوست داشتم آدمها حرفام رو بشنون. دوست داشتم یه نفر اونا رو بفهمه. الان این حسم دیگه کمرنگ شده. یه زمانی دوست داشتم راجع به چیزهای مهم فکر کنم. فکر کنم و قدرتم رو به رخ بقیه بکشم. الان دیگه حوصله اش رو ندارم. دارم پیر میشم. فکر میکنم خیلی بیشتر از اونی که باید پیر شدم. پیر که بشی چیزای زیادی واست نمیمونه. دیگه واست معنی نمیده سراغشون بری. دیر شده. یا بی معنی شده. روزام خالی شده. تو تنهایی شبام هیچی نیست. بی حوصله تر از اونم که بخوام سراغ چیزی برم. گاهی فکر میکنم شاید به آخراش رسیدم. همه آدما یه وقتی اینطوری میشن. حسرت چیزای مرده رو میخورن. اما فرسوده تر از اونن که بخوان آرزوی تازه ای داشته باشن. میترسم. اما کاری نمیشه کرد. رمقی واسه من نمونده. خسته ام. کلافه ام. بی حوصله ام. میترسم. انگار یه چیزی تنم رو میخوره. آروم آروم شکسته میشم. کم کم کم میشم. کودکی در دنیای بزرگتر ها ......ادامه مطلب